Płatności a korekta kosztów podatkowych, Podatek Dochodowy 2013
Nieterminowe płatności
w firmie
W warunkach recesji gospodarczej zjawisko
nieterminowych płatności staje się niemal praktyką gospodarczą. Nieterminowość
w realizacji zobowiązań powoduje u wierzycieli okresowe lub ciągłe braki w
zakresie żywej gotówki. Proces ten rodzi konsekwencje w postaci „łańcuszka”
przerwanych płatności w wielu firmach. Przywrócenie płynności u wierzycieli poprzez stworzenie warunków
wymuszających konieczność zapłaty u dłużników zobowiązań stało się
podstawą zmian w podatku dochodowym od
osób fizycznych i prawnych w 2013 roku
Działania te są warunkiem sine qua
non przetrwania dla wielu firm. Powiązanie terminów płatności z możliwymi
odliczeniami w zakresie kosztu uzyskania jest ciekawym pomysłem, ale czy będzie
skutecznym?
Konieczność korekty kosztów podatkowych
w wyniku nieuregulowania zobowiązań wobec kontrahentów
Zmiany umożliwiające walkę z zatorami płatniczymi zostały uregulowane
w ustawie z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych
obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. poz. 1342),
która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.
Akt prawny cyt. wyżej nowelizuje przepisy ustaw o
podatku dochodowym, wprowadzając obowiązek dokonywania korekty kosztów uzyskania
przychodów w przypadku nieuregulowania przez podatnika kwoty wynikającej
z otrzymanej faktury, rachunku, umowy lub innego dokumentu.
Zmniejszenie
kosztów podatkowych (ich korekta) powinno nastąpić:
1
przypadek: gdy termin płatności
nie jest dłuższy niż 60 dni - w miesiącu, w którym minie 30 dni od daty upływu tego terminu,
jeśli w tym czasie płatność nie została uregulowana (art. 24d ust. 1 updof, art. 15b ust. 1 updop),
2 przypadek: gdy termin płatności jest dłuższy niż 60 dni - w miesiącu, w którym mija 90 dni od daty zaliczenia kwoty, do kosztów podatkowych, jeśli w tym czasie płatność nie została uregulowana (art. 24d ust. 2 updof, art. 15b ust. 2 updop).
2 przypadek: gdy termin płatności jest dłuższy niż 60 dni - w miesiącu, w którym mija 90 dni od daty zaliczenia kwoty, do kosztów podatkowych, jeśli w tym czasie płatność nie została uregulowana (art. 24d ust. 2 updof, art. 15b ust. 2 updop).
Problem:
Otrzymałem fakturę w marcu 2013 z terminem zapłaty 14 dniowym przypadającym w
dniu 20 marca 2013 i zaliczyłem ją w koszty, co muszę zrobić gdy minie 30
dniowy termin „podatkowy” po terminie zapłaty wynikającym z faktury a ja nadal
nie zapłacę za w/w fakturę.
Jeśli nie zapłacisz za tę fakturę do dnia 03 kwietnia 2013
będziesz zmuszony do pomniejszenia kosztów podatkowych za kwiecień 2013, jeśli
koszty uzyskania w miesiącu kwietniu okażą się zbyt niskie aby je zmniejszyć,
musisz powiększyć przychody podatkowe o odpowiednią część. Pamiętaj kosztów nie
koryguje się wstecz, lecz w miesiącu w którym upływają terminy „podatkowe” tzn.
w tym przypadku termin płatności plus 30 dni (tj. 03-04-2013)
Problem: W dniu 28 lutego 2013
zaliczyłem do kosztów podatkowych kwotę wynikającą z faktury
wystawionej 27
lutego 2013. Termin płatności upływa za 6 miesięcy od daty wystawienia faktury
, czy muszę korygować jakieś koszty?, kiedy?
Mimo iż termin płatności upływa 31 sierpnia 2013 roku, to
jeśli nie zapłacisz za te fakturę do dnia 29 maja (90 dni od daty zaliczenia w
koszty) to będziesz musiał dokonać korekty kosztów uzyskania w maju 2013 roku.
Problem: Od kiedy należy stosować się do nowych przepisów?
Przepisy powołane w art. 24d updof oraz art. 15b updop należy
stosować do kwot wynikających z faktury,
innego dokumentu, umowy, które zostały zaliczone do kosztów podatkowych
roku 2013. Stosowanie przepisów ma charakter podatkowy, niezależny od relacji
zachodzących miedzy dłużnikiem a wierzycielem.
Problem: Jeśli w poprzednim miesiącu
dokonałem korekty kosztów w oparciu o zasady podatkowe, a w bieżącym dokonałem
zapłaty za zobowiązanie wcześniej korygowane to co mam zrobić?
W bieżącym miesiącu należy zwiększyć koszty
podatkowe w takiej części w jakiej zostały opłacone (w odniesieniu do
konkretnej faktury i konkretnego kosztu)
Problem: Prowadzę działalność gospodarczą
na zasadach ogólnych, pełną księgowość stosując zasadę memoriałową (potrącam
koszty bezpośrednie w chwili osiągnięcia odpowiadającym im przychodów .
Kupiłem 5 szt. towaru w cenie 100 zł na sztukę (netto bez VAT) dnia 5
stycznia 2013. Termin zapłaty to 14 dni upłynął 19 stycznia 2013 – niestety nie
zapłaciłem za ten towar w terminie. 29 stycznia 2013 sprzedałem 1 sztukę
towaru. Pozostały towar sprzedałem 21 lutego 2013. Za towar zapłaciłem 11 marca 2013. Czy muszę korygować koszty , w którym miesiącu?
Jeśli w 29/01/2013 sprzedałeś 1 sztukę towaru to
ta transakcja miała miejsce przed upływem 30 dni od daty ustalonej jako termin
płatności - można więc zaliczyć 1 x 100 zł do kosztów podatkowych w miesiącu
styczniu 2013.
19 lutego – po upływie 30 dni od terminu płatności należało
zmniejszyć koszty uzyskania przychodu o kwotę 1 x 100 zł – gdyż płatność dalej
nie została dokonana na rzecz dostawcy.
21 lutego sprzedałeś pozostały towar,
ale nie zapłaciłeś dalej za dostawę – nie możesz więc zaliczyć do kosztów
uzyskania 4 x 100 zł.
11 marca 2013 zapłaciłeś za
cały towar – wtedy dopiero możesz zaliczyć całość kosztów związanych ze
sprzedażą towaru tj. 5 x 100 zł
Niestety odnoszę wrażenie iż stosowanie tych przepisów u dłużników bez technicznego wsparcia ze strony stosownych programów finansowo księgowych będzie cokolwiek trudne, w przypadku gdy takich zjawisk będzie kilkadziesiąt.
Dla dociekliwych: stosowne przepisy z ustaw podatkowych
Art. 24d. 1. W przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) - kwoty wynikającej z umowy albo innego dokumentu, i nieuregulowania tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z tych dokumentów.
2. Jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z dokumentów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie.
3. Zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, dokonuje się w miesiącu, w którym upływa termin określony w tych przepisach.
4. Jeżeli po dokonaniu zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, zobowiązanie zostanie uregulowane, podatnik w miesiącu, w którym uregulował zobowiązanie, zwiększa koszty uzyskania przychodów o kwotę dokonanego zmniejszenia.
5. Jeżeli w miesiącu, w którym podatnik ma obowiązek dokonać zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, podatnik nie ponosi kosztów uzyskania przychodów lub poniesione koszty są niższe od kwoty zmniejszenia, wówczas ma obowiązek zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów.
6. Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio, w przypadku nabycia lub wytworzenia środków trwałych albo nabycia wartości niematerialnych i prawnych, do tej części odpisów amortyzacyjnych, które podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów.
7. W przypadku nabycia lub wytworzenia środków trwałych albo nabycia wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli termin, o którym mowa w ust. 1 lub 2, upływa nie później niż w miesiącu następującym po miesiącu wprowadzenia ich do ewidencji, do kosztów uzyskania przychodów zalicza się odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w części, w jakiej ich cena nabycia lub koszt wytworzenia wynikający z dokumentów, o których mowa w ust. 1, zostały uregulowane w terminie określonym w ust. 1 lub 2. Jeżeli zobowiązanie zostało uregulowane w terminie późniejszym, podatnik w miesiącu uregulowania tego zobowiązania zwiększa koszty uzyskania przychodów o kwotę odpisów amortyzacyjnych, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie zdania pierwszego.
8. Jeżeli zgodnie z art. 22 zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z dokumentów, o których mowa w ust. 1, nastąpi po upływie terminu określonego w ust. 1 lub 2, to zaliczenie tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów następuje z uwzględnieniem art. 22, z tym że nie wcześniej niż w miesiącu jej uregulowania.
9. Przepisy ust. 1-8 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy zobowiązanie zostało zapłacone w części.
10. Przepisy ust. 1-9 stosuje się odpowiednio, jeżeli termin, o którym mowa w ust. 1 lub 2, upływa po likwidacji pozarolniczej działalności gospodarczej, likwidacji działów specjalnych produkcji rolnej albo zmianie formy opodatkowania na zryczałtowaną formę opodatkowania określoną w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub w odniesieniu do działów specjalnych produkcji rolnej zmianie zasad ustalania dochodu, z tym że zmniejszenie albo zwiększenie kosztów uzyskania przychodów lub zwiększenie przychodów następuje za rok podatkowy, w którym nastąpiła likwidacja tej działalności lub działów specjalnych produkcji rolnej albo za rok podatkowy poprzedzający rok podatkowy, w którym nastąpiła zmiana formy opodatkowania lub zmiana zasad ustalania dochodu.
11. Przepisy ust. 1-10 stosują podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej.
Sam przepis wydaje się nieprzemyślany. Wystarcza aby rozwiązać tak proste przypadki jak omówione wyżej. Tu może nie wystarczyć sam system finansowo - księgowy. To musi być porządny system do zarządzania firmą. W niektórych przypadkach dane do obliczeń muszą pochodzić również z modułów magazynowo - sprzedażowych.
OdpowiedzUsuńCel jest w porządku, ale wyobraźmy sobie magazyn prowadzony w koszcie nabycia (cena zakupu powiększona o koszty dodatkowe). W przypadku obrotu towarami handlowymi w koszty uzyskania uznajemy w momencie sprzedaży, czasem przez wiele okresów rozliczeniowych. W takim przypadku jednostkowy koszt nabycia sprzedanego towaru może składać się z wielu równych kosztów dodatkowych pochodzących z wielu faktur zakupu, każda z innym terminem płatności. Jeżeli jeszcze dodatkowo firma sprzedaje jakieś proste produkty składające się z wielu materiałów przyjętych do magazynu w koszcie nabycia, wykonanie obliczenia zaliczonej w koszty uzyskania części nierozliczonej, zgodnie z art. 15b ust. o pdop., faktury za transport może być wyzwaniem. Taki przykładowy transport może być zaliczany w koszty uzyskania w wielu materiałach wchodzących w skład wielu produktów.